Fullwidth Blog

بطور کلی دوربین عکاسی از دو قسمت اصلی تشکیل شده است : لنز و بدنه لنز مسئول تشکیل تصویر است و بدنه هم مانند یک اتاق تاریک عمل میکند ( اتاقی که هیچ نوری نباشد و بیشتر از آن برای ظهور عکسها بکار می رود) که تصویر در داخل آن تشکیل میشود. بدنه در خود صفحه ی حساس عکاسی را جای داده که مسئول ثبت تصویر تشکیل شده است. صفحه ی حساس در دوربینهای عکاسی دیجیتال حسگر یا سنسور نامیده می شود و در دوربین های فیلمی، همان فیلم عکاسی است.     شاتر: (نورگیر،مسدود کنند) تیغه یا پرده ای است در مقابل فیلم که در حالت عادی بسته است و از رسیدن نور به آن جلوگیری میکند با فشار دادن دکمه شاتربرای لحظه ای باز و مجددا بسته می شود. سرعت باز و بسته شدن این پره ها در واقع مدت زمانی است که فیلم در معرض نور قرار می گیرد. اندازه سرعت بر حسب ثانيه يا کسری از ثانيه بيان می شود. اين اندازه معمولا ” همراه با درجه باز بودن ديافراگم بيان می شود تا مقدار مشخص نوری که گيرنده نوری بايد دريافت کند را مشخص کند. اما از اين اندازه برای تاثير حرکت در عکس هم استفاده […] Read more
اﻣﺮوزه دوربین های عکاسی از ﭼﻨﺎن ﺗﻨﻮﻋﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ از اﻓﺮاد ﺣﺮﻓﻪ ای ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ادﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ آن ﻫﺎ را دﻳﺪه و ﻳﺎ داﻧﺶ اﺳﺘﻔﺎده از آن را دارﻧﺪ، دﻟﻴﻞ آن ﻫﻢ ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﮑﺎﺳﯽ ﺟﺰء ﺟﺪاﻳﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﺳﺖ و در ﮐﻠﻴﻪ زﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎی آن اﻳﻔﺎی ﻧﻘﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﺑﺸﺮ ﺑﺎ دورﺑﻴﻦ ﻫﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن از دورﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﺎط ﮐﻬﮑﺸﺎن ﺗﺎ اﻋﻤﺎق اﻗﻴﺎﻧﻮس ﻫﺎ ﻋﮑﺲ ﺗﻬﻴﻪ ﮐﺮده اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﻨﻮع ﮐﺎرﺑﺮدﻫﺎی ﻋﮑﺲ، ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺗﻨﻮع ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن دورﺑﻴﻦ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ، اﻣﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎ ﻫﻤﻪ اﻳﻦ دورﺑﻴﻦ ﻫﺎ در ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎی اﺻﻠﯽ ﻣﺸﺘﺮﮐﻨﺪ. – دورﺑﻴﻦ ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ ٢ﻟﻨﺰی – دورﺑﻴﻦ ﻗﻄﻊ ﺑﺰرگ – دورﺑﻴﻦ ﻗﻄﻊ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻗﺪﻳﻤﯽ – دورﺑﻴﻦ ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ ﺗﮏ ﻟﻨﺰ ﻗﻄﻊ ﻣﺘﻮﺳﻂ – دورﺑﻴﻦ رﻧﺞ ﻓﺎﻳﻨﺪر – دورﺑﻴﻦ ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ ﺗﮏ ﻟﻨﺰ قطع کوچک ﺑﻌﻀﯽ از اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻫﺎ را ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان دﻳﺪ وﻟﯽ ﺑﻌﻀﯽ از آن ﻫﺎ در داﺧﻞ دورﺑﻴﻦ ﻗﺮار دارﻧﺪ. دورﺑﻴﻦ ﻫﺎی ﻋﮑﺎﺳﯽ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺸﺨﺼﻪ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد، ﻗﻄﻊ ﻓﻴﻠﻢ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده، ﺳﻄﺢ ﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﻧﻮر، اﻧﺪازه دورﺑﻴﻦ و ﻏﻴﺮه ﺑﻪ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ ﻗﻄﻊ ﺑﺰرگ، ﻗﻄﻊ ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﻗﻄﻊ ﮐـﻮﭼﮏ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪی ﮐـﺮد.دورﺑﻴﻦ ﻫـﺎی ﻗﻄﻊ ﺑـﺰرگ ﺑـﺮای ﻋﮑﺲ ﻫــﺎی ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ، ﻣﻌﻤﺎری ،ﭼﻬﺮه […] Read more
  تاریخ عکاسی در ایران پس از اعلام عکاسی در سال ۱۸۳۹ میلادی با وقفه ای حدود ۵ سال یعنی در اواخر حکومت محمد شاه قاجار و اوایل حکومت ناصرالدین شاه، عکاسی وارد ایران شد. آغاز عکاسی در ایران به دوران قاجار و سلطنت ناصرالدین شاه باز می‌گردد از عکس‌های موجود این دوران می‌توان به بخشی از راه و رسم زندگی آن زمان پی برد. در بدو پیدایش عکاسی، محدودیت‌هاى فنى عکسبردارى موجب مى‌شد تا عکسبردارى از ابنیه و عمارات رونق پیدا کند. تمایل واقعى ناصرالدین شاه به ترویج عکاسى در ایران باعث شد تا در آن دوران تعدادى از محصلان مستعد دارالفنون براى کسب مهارت‌هاى فنى و اطلاعات هنرى به اروپا اعزام شوند. دوربین‌هاى عکاسى نیز تنها در دسترس درباریان خاص که آشنا به فن عکاسى بودند و بیشتر آنها لقب عکاس‌باشى داشتند قرار مى‌گرفت. ناصر الدین شاه را از جمله اولین عکاسان ایرانی می‌دانند. آنچه از یادداشت‌های شخصی او به دست آمده نشانگر آن است که وی با روش‌های علمی و فنی عکاسی و طرز کار دوربین‌های مختلف آشنا بوده و اغلب، از دوربین‌های بزرگ با ۳ پایه استفاده می‌کرده است. اولین دست‌اندرکاران عکاسی در ایران، اروپائیانی ازکشورهای فرانسه، اتریش و ایتالیا بودند که در مدرسه دارالفنون تهران […] Read more
  تاریخچه عکاسی عکاسی (Photography) از دو واژه یونانی نور (photo) و ثبت کردن (graphing) گرفته شده است. به عمل ثبت تصاویر روی موادی حساس با کمک نور و پرتوافشانی عکاسی گفته می‌شود اما این فرایند بعدها تغییر شکل داد. سرجان فدریک ویلیام هرشل دانشمند انگلیسی در سال ۱۸۳۹ برای نخستین بار از واژه Photography  استفاده کرد. اولین عکس در آوریل سال ۱۸۲۷، توسط ژوزف نیسفور نیپس مخترع فرانسوی با یک دوربین سوزنی گرفته شد. عکس وی برای ظاهر شدن باید ۸ ساعت در معرض نور قرار می‌گرفت و پس از مدت کوتاهی نیز نقش تصویر از بین می‌رفت. و ۳۰ آوریل نیز به نام عکاسی پین هول نامگذاری شده است. عکاسی دارای ۳ جنبهٔ علمی، صنعتی و هنری است. عکاسی به‌عنوان یک پدیدهٔ علمی متولد شد و به‌شکل یک صنعت گسترش یافت و همچنین جنبه‌های هنری نیز در آن ظهور کرد. صنعت عکاسی روی کاغذ حساس در سال ۱۸۳۹ میلادی بوجود آمد و در سال ۱۸۴۱ میلادی پلاک‌های شیشه برای عکاسی اختراع شد. منبع: www.asemooni.com Read more
error: Content is protected !!