بطور کلی دوربین عکاسی از دو قسمت اصلی تشکیل شده است : لنز و بدنه
لنز مسئول تشکیل تصویر است و بدنه هم مانند یک اتاق تاریک عمل میکند ( اتاقی که هیچ نوری نباشد و بیشتر از آن برای ظهور عکسها بکار می رود) که تصویر در داخل آن تشکیل میشود. بدنه در خود صفحه ی حساس عکاسی را جای داده که مسئول ثبت تصویر تشکیل شده است. صفحه ی حساس در دوربینهای عکاسی دیجیتال حسگر یا سنسور نامیده می شود و در دوربین های فیلمی، همان فیلم عکاسی است.
شاتر:
(نورگیر،مسدود کنند) تیغه یا پرده ای است در مقابل فیلم که در حالت عادی بسته است و از رسیدن نور به آن جلوگیری میکند با فشار دادن دکمه شاتربرای لحظه ای باز و مجددا بسته می شود. سرعت باز و بسته شدن این پره ها در واقع مدت زمانی است که فیلم در معرض نور قرار می گیرد.
اندازه سرعت بر حسب ثانيه يا کسری از ثانيه بيان می شود. اين اندازه معمولا ” همراه با درجه باز بودن ديافراگم بيان می شود تا مقدار مشخص نوری که گيرنده نوری بايد دريافت کند را مشخص کند. اما از اين اندازه برای تاثير حرکت در عکس هم استفاده می شود.
برای سرعتهای شاتر طولانی تر از ثانيه و جهت احتراز از لرزش دست، بايد از سه پايه و يا ساير وسايل ثابت نگهداشتن دوربين استفاده کنيد. حتی اگر همه کارها به طور اتوماتيک در دوربين شما انجام می شود، باز هم بهتر است که قبل از گرفتن عکس کنترلی در مورد سرعت شاتر بکنيد تا بدانيد که عکس شما با چه سرعتی گرفته می شود.
پس شاتر مدت زمان نور دیدن فیلم را کنترل می کند.
دیافراگم(lris) :
وسیله ای است که روزنه عبور نور را تغییر می دهد. دیافراگم در پشت عدسی یا در بین اجزای تشکیل دهنده لنز دوربین قرار دارد و کار عنبیه و مردمک چشم را در دوربینهای عکاسی انجام می دهد. اندازه باز بودن ديافراگم همراه با سرعت شاتر، مقدار نوری که به گيرنده نوری می رسد را تنظيم می کنند. رقم پايين تر در ديافراگم به معنی بازتر بودن ديافراگم است. برای هر پله يا گامی که ديافراگم کاهش پيدا می کند ( يعنی رقم ها افزايش پيدا می کنند) مقدار نوری که به داخل دوربين راه پيدا می کند، نصف می شود. ديافراگم 2.8 دو برابر ديافراگم 4 نور به داخل دوربين وارد می کند.
هر چه اندازه ديافراگم بازتر (رقمهای کوچک تر) باعث می شود تا عمق ميدان عکس کاهش پيدا کند. اين بدين معنی است که تصوير فقط در محدوده کمی به صورت واضح ديده خواهد شد و قبل و بعد از اين منطقه، تصوير سوژه تار خواهد بود. عمق ميدان کمتر را میتوان در موارد مشخصی به کار برد ، مثلا” زمانی که عکس شخصی را می خواهيم از پس زمينه متحرک آن جدا کنيم.
پس دیافراگم شدت نور دیدن فیلم را کنترل می کند.
منبع : iranbestinfo.blogfa.com
صفحه حساس (سنسور) :
به صفحه ای که تصویر سوژه روی آن نقش می بندد و اغلب در نقاط انتهایی بدنه و در کانون لنز قرار دارد صفحه حساس به نور گویند. در عکاسی آنالوگ، فیلم عکاسی و همچنین در عکاسی دیجیتال، سنسور CCD یا CMOS نقش این صفحه را ایفا می نماید. بر حسب اندازه این صفحه، دوربین ها به 3 دسته عمومی: قطع کوچک؛ قطع متوسط و قطع بزرگ تقسیم می گردند. گفتنی است که دوربین های معمولی رایج از نوع دوربین های قطع کوچک می باشند.
منبع: niaze24.ir
حساسیت ISO
عبارت ISO خود مخفف یک اصطلاح تحت عنوان International Standards Organization است و نرخ ISO همراه با سرعت شاتر و تنظیمات دریچه دیافراگم سه المان اصلی تعیین کنندهی میزان نوردهی به فیلم عکاسی یا سنسور دوربین دیجیتال هستند. نرخ ISO که از ۲۵ تا ۶۴۰۰ (و حتی بیشتر از آن) متغیر است، بیانگر حساسیت به نور است. هرچقدر این عدد کمتر باشد، فیلم یا حسگر تصویر به نور حساسیت کمتری دارد. به همین شکل با بیشتر شدن این مقدار حساسیت به نور بیشتر میشود، در نتیجه در محیطهای تاریک نیز میتوان انتظار عکس های مناسبی داشت.
منبع: lenzak.com
فعلا امکان ارسال دیدگاه برای این پست وجود ندارد.